پرولاپس امنتوم از واژن به دنبال زایمان طبیعی بعد سزارین یک جنین مرده: گزارش مورد

مقدمه: اولین و متحمل‌ترین علامت پارگی رحم، الگوی غیر اطمینان بخش ضربان قلب جنین است که می‌تواند باعث مرگ جنین شود. در موارد مرگ جنین داخل رحمی امکان تشخیص زودرس پارگی رحم بر اساس الگوی قلب جنین امکان‌پذیر نیست. در این مطالعه یک مورد نادر خروج امنتوم از واژن به دنبال زایمان طبیعی بعد سزارین یک جنین مرده گزارش شد. معرفی بیمار: زن 31 ساله G2L1 با سن حاملگی 38 هفته با شکایت درد زایمانی به اورژانس زایشگاه یکی از بیمارستان‌های آموزشی زنان مشهد مراجعه کرد. در بدو مراجعه به اورژانس، قلب جنین سمع نشد. انقباضات خود به خودی مادر برای پیشرفت زایمانی مناسب بود. با توجه به کاهش انقباضات مؤثر، اکسی‌توسین تجویز شد و در نهایت با توجه به توقف نزول و مرگ جنین و عدم رضایت مادر به سزارین، زایمان با وکیوم انجام شد. قبل از بررسی محل انسزیون سزارین امنتوم داخل واژن لمس شد. بیمار با تشخیص پارگی رحم منتقل اتاق عمل شد. لاپاراتومی با انسزیون فان اشتیل در محل اسکار قبلی انجام شد که پارگی رحم در محل اسکار قبلی با گسترش به سگمان تحتانی مشهود بود که ترمیم شد. نتیجه‌گیری: در زایمان‌هایی که مرگ داخل رحمی اتفاق افتاده است با توجه به عدم دسترسی به قلب جنین به عنوان علامت خطر پارگی رحم توجه به سیر لیبر اهمیت ویژه‌ای دارد و در صورت کاهش انقباضات زایمانی و یا عدم نزول سر بخصوص در فاز فعال زایمانی باید از تجویز اکسی توسین خودداری کرده و اقدام به عمل جراحی کرد.